Przedmiotowy system oceniania z j. niemieckiego

Ocenianie osiągnięć edukacyjnych ucznia na j. niemieckim polega na rozpoznaniu przez nauczyciela poziomu i postępów w opanowaniu przez ucznia wiadomości i umiejętności w stosunku do wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej, określonej w odrębnych przepisach i realizowanych w szkole programów nauczania, uwzględniających tę podstawę.

Ocenianie bieżące:

· Ma pomóc uczniowi dostrzec i rozumieć swoje mocne i słabe strony oraz ukierunkować do dalszej pracy

· Przekazać rodzicom (opiekunom) informacje o postępach ucznia

· Dać nauczycielowi informację o efektywności jego nauczania, właściwego doboru materiałów, metod i sposobów nauczania

 

W procesie edukacyjnym i w ocenie postępów ucznia stosuje się udzielanie uczniom informacji zwrotnych ustnych lub pisemnych zawierających:

1. wyszczególnienie i docenienie dobrych elementów pracy ucznia;

2. odnotowanie tego, co wymaga poprawienia lub dodatkowej pracy ze strony ucznia;

3. wskazówki - w jaki sposób uczeń powinien poprawić pracę;

4. wskazówki - w jakim kierunku uczeń powinien pracować dalej.

• umożliwienie uczniom korzystania z siebie nawzajem jako „zasobów edukacyjnych” poprzez:

1. ocenę koleżeńską,

2. samoocenę uczniowską

 

W ramach przedmiotu język niemiecki ocenie podlegają:

• Sprawdziany

• kartkówki

• projekty

• wypowiedzi pisemne

• Inne (praca w grupach, aktywność na lekcjach, zaangażowanie, zadania dodatkowe)

 

 

 

Ocenianie okresowe:

Ocena śródroczna i roczna ustalane są na podstawie informacji zwrotnych uzyskanych w ciągu całego roku w rozmowie indywidualnej z uczniem.

 

Ogólne kryteria oceny biegłości językowej w zakresie szkolnych wymagań edukacyjnych:

 

OCENA	MÓWIENIE	PISANIE	DODATKOWE WYMAGANIA
CELUJĄCA	Uczeń wykazuje się wiedzą i umiejętnościami obejmującymi całość podstawy programowej lub poza nią wykraczającymi		Uczeń umiejętnie organizuje i kieruje pracą grupy, twórczo kieruje rozwojem swoich uzdolnień i zainteresowań, twórczo korzysta z różnych źródeł informacji i komunikowania się.
BARDZO DOBRA	Uczeń -potrafi z powodzeniem zachować się w wielu sytuacjach życia codziennego, -sformułować dłuższą wypowiedź w całości spójną i logiczną oraz wziąć udział w dyskusji; -wypowiada się komunikatywnie, błędy gramatyczne i leksykalne nie zakłócają komunikacji, a wymowa i intonacja nie sprawiają żadnych trudności w zrozumieniu wypowiedzi; -posługuje się szerokim zakresem struktur leksykalnych i gramatycznych.	Uczeń -potrafi napisać spójny, w pełni zrozumiały, zgodny z tematem tekst w odpowiedniej formie, dopasowując styl i rejestr do założonej formy; -popełnia sporadyczne błędy gramatyczno-leksykalne, ortograficzne i interpunkcyjne, nie zakłócające komunikacji; -stosuje szeroki zakres struktur gramatycznych i leksykalnych; -zachowuje właściwą formę graficzną i pisze teksty mieszczące się w granicach określonych w poleceniu	Uczeń umiejętnie kieruje pracą grupy, umiejętnie kieruje rozwojem swoich uzdolnień i zainteresowań, umiejętnie korzysta z różnych źródeł informacji i komunikowania się.
DOBRA	Uczeń - przeważnie potrafi z powodzeniem zachować się w wielu sytuacjach życia codziennego, - -potrafi sformułować dłuższą wypowiedź spójną i logiczną i zazwyczaj potrafi wziąć udział w dyskusji; -wypowiada się komunikatywnie, błędy gramatyczne i leksykalne nie zakłócają komunikacji, a błędy w wymowie i intonacji zakłócają ją tylko nieznacznie; -posługuje się dość szerokim zakresem struktur leksykalnych i gramatycznych.	Uczeń - potrafi napisać spójny, zrozumiały, zgodny z tematem tekst w odpowiedniej formie, przeważnie dostosowując styl i rejestr do formy; - popełnia nieliczne błędy gramatyczno-leksykalne, ortograficzne i interpunkcyjne, które nie zakłócają komunikacji’ - stosuje dość szeroki zakres struktur gramatycznych i leksykalnych; - przeważnie zachowuje właściwą formę graficzną i pisze teksty przekraczające granice określone w poleceniu do +/- 10%	Uczeń potrafi współpracować w grupie, dostrzega konieczność kierowania rozwojem uzdolnień i zainteresowań, korzysta z różnych źródeł informacji i komunikowania się.
DOSTATECZNA	Uczeń - czasem potrafi z powodzeniem zachować się w podstawowych sytuacjach życia codziennego, próbuje sformułować dłuższą wypowiedź, ale bywa ona niespójna lub nielogiczna, próbuje czasem wziąć udział w dyskusji; - popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne, które częściowo zakłócają komunikację, także jego wymowa i intonacja utrudniają zrozumienie wypowiedzi; - posługuje się dość wąskim zakresem struktur leksykalno-gramatycznych	Uczeń - potrafi napisać w większej części spójny, zrozumiały, zgodny z tematem tekst w odpowiedniej formie, ma problemy z dostosowaniem stylu i rejestru do formy; -popełnia liczne błędy gramatyczno-leksykalne, ortograficzne i interpunkcyjne, które częściowo zakłócają komunikację; -stosuje ograniczony zakres struktur gramatycznych i leksykalnych; -przeważnie zachowuje właściwą formę graficzną i pisze teksty przekraczające granice określone w poleceniu do +/- 15%.	Uczeń potrafi rozważać poglądy innych ludzi, pod kierunkiem stara się rozwijać uzdolnienia i zainteresowania, pod kierunkiem potrafi korzystać z różnych źródeł informacji i komunikowania.
DOPUSZCZAJĄCA	Uczeń -z trudem potrafi zachować się w podstawowych sytuacjach życia codziennego, -próbuje sformułować dłuższą wypowiedź, ale przeważnie jest ona niespójna i nielogiczna, rzadko próbuje wziąć udział w dyskusji; -popełnia liczne błędy gramatyczne i leksykalne, znacznie zakłócające komunikację, a jego wymowa i intonacja często utrudniają zrozumienie wypowiedzi; -posługuje się bardzo wąskim zakresem struktur leksykalnych i gramatycznych	Uczeń -pisze tekst mało spójny, zrozumiały i zgodny z tematem, ma problemy z formą i dostosowaniem stylu i rejestru do formy; -popełnia bardzo liczne błędy leksykalno-gramatyczne, ortograficzne i interpunkcyjne, które znacznie zakłócają komunikację - stosuje bardzo ograniczony zakres struktur gramatycznych i leksykalnych.	Uczeń biernie uczestniczy w działaniu grupy.
NIEDOSTATECZNA	Wypowiedź ucznia jest niezrozumiała lub uczeń odpowiada całkowicie nie na temat.	Tekst jest nie na temat albo błędy uniemożliwiają komunikację.	Uczniowi brak wyżej wymienionych umiejętności.

 

 

 

ZAKRESY TEMATYCZNE PODLEGAJĄCE OCENIE NA POZIOMIE II.2

- człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia, emocje, umiejętności i zainteresowania);

- miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczeń i wyposażenie domu, prace domowe)

- edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);

- praca (np. popularne zawody, miejsce pracy)

- życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, urodziny, święta);

- żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne);

- zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, korzystanie z usług);

- podróżowanie i turystyka (np. środki transportu i korzystanie z nich, orientacja w terenie, hotel, wycieczki);

- kultura (np. uczestnictwo w kulturze, tradycje i zwyczaje);

- sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, uprawianie sportu);

- zdrowie (np. samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);

- świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz)

 

STRUKTURY GRAMATYCZNE

Treści gramatyczne są podstawą skutecznej komunikacji. Poniższe zestawienie struktur gramatycznych ma charakter informacyjny. Struktur gramatycznych należy używać do realizacji tych funkcji językowych i sytuacji komunikacyjnych, w których mają one zastosowanie i które są niezbędne na danym etapie edukacyjnym i poziomie zaawansowania.

 

Rodzajnik

- rodzajniki (nieokreślony, określony) i ich stosowanie

- stosowanie rzeczownika bez rodzajnika

Rzeczownik

- odmiana rzeczownika

- tworzenie liczby mnogiej

- rzeczowniki złożone,

- rzeczownik po określeniu miary i wagi

Zaimek

- zaimki osobowe, nieosobowe, zwrotne, dzierżawcze, wskazujące, pytające, nieokreślone

Przymiotnik

- przymiotnik jako orzecznik i jako przydawka

- regularne i nieregularne stopniowanie przymiotnika

Liczebnik

- liczebniki główne i porządkowe

-użycie liczebników w oznaczaniu miary i wagi, powierzchni i objętości

Przysłówek

- przysłówki zaimkowe w pytaniu i w odpowiedzi

- przysłówki czasu i miejsca

Partykuła

- użycie partykuł, np. sehr, viel, immer

Przyimek

- przyimki z celownikiem, z biernikiem, z celownikiem lub z biernikiem

Czasownik

- formy czasowe czasownika (strona czynna): Präsens, Perfekt

- formy Präteritum czasownika „sein“

- czasowniki posiłkowe: sein, haben, werden

- czasowniki nieregularne ze zmianą samogłoski

- czasowniki rozdzielnie i nierozdzielnie złożone

- czasowniki zwrotne

- czasowniki modalne w trybie oznajmującym

- forma möchte

- tryb rozkazujący

- bezokoliczniki z zu i bez zu

- rekcja czasowników

Składnia

- zdania pojedyncze: oznajmujące, pytające, rozkazujące

- szyk wyrazów: prosty, przestawny i szyk zdania podrzędnie złożonego

- przeczenia: nein, nicht, kein i ich miejsce w zdaniu

- zdania współrzędnie złożone ze spójnikami i bezspójnikowe

- zdania podrzędnie złożone: dopełnieniowe, okolicznikowe przyczyny, warunkowe